Het zonnetje schijnt, de Galgenwaard wacht: Utrecht heeft zin in een mooie pot vrouwenvoetbal
Utrecht - Meiden in hun eigen amateurclubshirt, jochies in FC Utrecht- én Feyenoordshirt en mascotte Tigergirl die vandaag ineens een stuk populairder was dan haar broer. Het was een vrolijke boel bij stadion Galgenwaard, voorafgaand aan de eerste competitiewedstrijd van de vrouwen van FC Utrecht. En het werd nog feest ook, want Feyenoord werd met 4-2 aan de kant gezet.
Vooraf wordt nog volop gespeculeerd over de uitslag. Twee broertjes, en een teamgenoot van Parkhout JO12-4, hebben uiteenlopende sympathieën. "Ja, dat is wel een dingetje", zegt hun moeder, die zelf voor de allereerste keer naar een voetbalstadion gaat.
Ze zijn met het hele gezin naar de Galgenwaard gegaan omdat ze een leuke wedstrijd verwachten, "zonder gedoe op de tribunes". Beide Utrecht-fans houden zich nog in met hun voorspelling over wie er gaat winnen: 2-2 of 3-3, verwachten ze als eindstand. Finn, in Feyenoordshirt, is stelliger: 1-2, voor Feyenoord, dus.
Nu spelen ze nog bij VV De Meern, al best hoog in de hoofdklasse. Maar met een beetje geluk staan ze over een paar jaar ook op het veld van de Galgenwaard. "Ja, dat hopen we wel." Sommige meiden uit hun team zijn al eens gescout door FC Utrecht, dus het komt ook steeds dichterbij. Ze zijn ook blij dat FC Utrecht nu eindelijk weer een echt vrouwenelftal heeft, alhoewel ze nog niet alle namen op kunnen noemen. "Lisa van der Most, die ken ik". En als ze een spelersnaam op hun Utrechtshirt zouden moeten zetten dan kiezen ze unaniem voor Senne van de Velde.
Anita en Adriaan zitten al jaren op de tribune van de Galgenwaard, in vak P. Toen ze kaartjes konden krijgen voor het vrouwenelftal was de keuze snel gemaakt, zeggen ze. Nu hebben ze twee seizoenkaarten, voor de mannen én voor de vrouwen. "Het heeft veel te lang geduurd", zeggen de twee, die beiden zelf ook altijd met veel plezier gevoetbald hebben. "We hopen dat dit meiden stimuleert om wereldkampioen te worden."
"We komen helemaal uit Heiloo", zegt vader Wouter, maar hij heeft het er graag voor over. Want Seb, Sam en Sil zijn uitgenodigd om samen met de vrouwen tijdens hun eerste wedstrijd het veld op te lopen. Wouter en Kees moeten op de tribune blijven zitten, maar hebben sowieso zin "in een mooie pot voetbal." Het maakt de jongens ook niet uit of ze nu met de mannen of de vrouwen het veld op mogen. "Lekker dat gras op, die ervaring is het mooist."
Kampong Vrouwen 1 speelt hun wedstrijden een paar honderd meter verderop, aan de overkant van de weg. En alhoewel ze daarbij de Galgenwaard bijna kunnen aanraken, is voor de meesten de droom om hier ooit zelf te spelen inmiddels wel verleden tijd. Alleen Rosa (tweede van links) droomt nog van een voetbalcarrière. Ze mocht al eens meedoen met een training van de FC Utrecht vrouwen, maar raakte helaas na vijf minuten geblesseerd. De rest komt vooral voor de sfeer én om te scouten. "We kunnen nog wel een goede speelster gebruiken."
