Wel of niet bij een studentenvereniging? 'Met beweging voorkom je de bierbuik een beetje'

Op de tweede dag van de introductieweek werd vegetarisch geluncht in de Botanische Tuinen van de universiteit. Honderden studenten zaten in groepjes verspreid over de grasvelden, picknicktafels en tenten. De openingsceremonie en het eerste feest zijn achter de rug. 's Middags werd gesport en was er dus de verenigingsmarkt.

Meer dan vijftig kraampjes stonden er. Het eeuwenoude Utrechtsche Studenten Corps, LHBTQIA+-vereniging Anteros en boardsportvereniging SPIN - het is een greep uit de verenigingen waar een nieuwe student lid van kan worden. De feestjes, sportieve activiteiten en nieuwe contacten maken het voor veel aankomende studenten een aantrekkelijk idee.

Toch er zijn ook twijfels over de tijd die het kost en of de feestjes wel zo leuk zijn als je zonder een studentenkamer altijd met de laatste trein naar huis moet.

In een van de volle tenten luncht UIT-loper Daphne met haar groepje. Ze heeft haar zinnen gezet op volleybalvereniging USV Protos. Als Eindhovenaar hoopt ze via de vereniging een sociaal netwerk in Utrecht op te kunnen bouwen. “Ik zag USV Protos in de app van de UIT. Als volleybalster spreekt het mij aan en natuurlijk speelt ook de gezelligheid een rol”, vertelt ze. Toch twijfelt ze nog een beetje. “Je hoort van veel mensen dat het lid zijn veel tijd kost, wat voor sommigen hun eerste studiejaar verpest.”

Daphnes mentor Charlotte beaamt dit. "Veel studenten kiezen er gezien de tijdsinvestering voor om in hun tweede jaar pas bij een vereniging te gaan. Ook hebben de meesten tegen die tijd wel een kamer kunnen vinden, wat erg helpt. Zonder moet je vaak vroeg weg van een feestje om nog thuis te komen.”

Iets verder de botanische tuinen in zitten Juul, Nigel en Hjalmar samen met hun mentor Marcello op een bankje. Concrete plannen om bij een studentenvereniging te gaan hebben ze nog niet, maar Juul wil in ieder geval wel ergens bij. “Iets met studie, muziek, of gezelligheid. Ik weet het vanzelf als ik iets vind waar ik mij goed bij voel”, vertelt ze.

Haar sociale netwerk in Utrecht staat door de afstand nog in de kinderschoenen. Ze woont op Texel en is vier uur onderweg om thuis te komen. Tot ze een kamer heeft slaapt ze noodgewonden bij haar broer in Den Bosch. “Ik wil bij een vereniging vooral meer mensen leren kennen, het liefst met gelijke raakvlakken.”

Nigel, de vriend van Juul, ziet wel iets in de combinatie van feestjes en sporten. “Met de beweging voorkom je de bierbuik een beetje”, redeneert hij. Op kamers gaan is hij niet van plan. De tram naar de Uithof stopt namelijk ook voor zijn ouderlijk huis in IJsselstein. “Ik investeer mijn geld liever in goud of lithium, dan dat ik het uitgeef aan huur.”

Helemaal links op de bank zit Hjalmar, die met zijn studie Technische Bedrijfskunde in de voetsporen van zijn vader treedt. Wat betreft studieverenigingen heeft hij nog geen plannen. “De eerste dag van de UIT beviel nog niet echt, mijn groep was nogal chaotisch georganiseerd", vertelt hij. Hjalmar wisselde van groep en zijn huidige mentor heeft het enthousiasme weer aangewakkerd. "Ik ga toch een kijkje nemen vanmiddag."

Mentor Marcello is niet meer op zoek naar een studentenvereniging. Tijdens de UIT van vorig jaar is hij lid geworden van de Utrechtse Studentenvereniging voor Internationale Betrekkingen. “Op het Janskerkhof kwam ik met ze in contact en dat beviel gelijk goed”, vertelt hij. Het internationale aspect sprak hem aan, want hij is opgegroeid in Spanje. “Bij de vereniging vond ik een community van mensen bij wie ik mij fijn voel.” Ook was een vereniging met een vrijblijvend lidmaatschap voor hem belangrijk. “Als halve spanjaard kan ik al die verplichtingen niet aan."