Eros, een dansvoorstelling over vrijheid, zelfbewustzijn en de kracht van vrouwelijke sensualiteit
Utrecht - Waarom zijn we zo weinig verbonden met ons eigen lichaam? En hoe kunnen we het weer omarmen? Schaamte en twijfels kleuren vaak de blik op ons lichaam. Ben ik gezond, zie ik er goed uit? In de dansvoorstelling Eros gaan zes vrouwen in een eigentijds ritueel op zoek naar de kracht en het plezier van hun sensualiteit. Artistiek leider van Eros, Boukje Schweigman: "Ik vind dat vrouwen die vanuit hun bekkengebied bewegen, bij bijvoorbeeld de salsa, of buikdansen, enorm kunnen stralen. Er komt dan zo'n levensenergie vrij. En ik was nieuwsgierig, waarom doen we dat zo weinig, zeker hier in het westen. Ik wilde onderzoek doen om te kijken wat er gebeurt als we met een groep vrouwen die energie opzoeken."
De kracht van vrouwelijke sensualiteit
En dus bracht Boukje een aantal vrouwen bij elkaar in de veiligheid van de repetitieruimte en ging met hen in gesprek. Daarbij kwamen allerlei persoonlijke verhalen los. "Als je echt bij vrouwen dat bekkengebied induikt, ga je ook beter snappen waarom we daar niet zomaar vanuit leven en bewegen. Omdat er heel veel trauma, taboe, schaamte op zit, en misbruik, dat ook ellende geeft. Het is als vrouw vaak niet veilig om je te sensueel te bewegen uit angst om verkeerd begrepen te worden. De link is snel gemaakt: ik beweeg sensueel dus ik wil seks. Terwijl sensualiteit veel meer gaat over het zinnelijke bestaan, de zin van het leven, over de levensenergie. Maar daar zit een dikke deksel bovenop."
Die deksel is volgens Boukje het resultaat van duizenden jaren onderdrukking: "In de buik groeien kinderen, daar groeit de levensenergie, dat is zo'n krachtige. En als je die toelaat is dat ook imponerend. Die is in de geschiedenis heel veel onderdrukt geweest. Met als hoogtepunt misschien wel de heksenvervolgingen. Dat is een grote genocide van vrouwen geweest. Vrouwen die vanuit de onderbuik bewogen waren een bedreiging, die waren niet te controleren, dus die moesten op de brandstapel. En ik denk dat het nog steeds diep in onze vezels zit, de angst om van daaruit te leven."
We hebben ons lichaam om het leven te ervaren.
De voorstelling is ook een ode aan het lichaam: de danseressen hebben rituelen gedaan om de energie op te zoeken en toe te laten. "Tegenwoordig zitten we zo in ons hoofd, op onze schermpjes, we proberen alles in woorden te vatten, we vergeten soms dat het echte leven zich afspeelt in ons fysieke bestaan. Het enige dat ik echt zeker weet is dat ik geboren ben in een lichaam en 80 jaar later of zo, ga ik weer uit dat lichaam. Dus we hebben dat lichaam om het leven te ervaren. Maar wat heeft het voor een zin om hier al die tijd op aarde te lopen zonder in mijn lichaam aanwezig te zijn? En daarin zit ook het delen met elkaar. Als ik mijn eigen lichaam voel kan ik het echte contact met de wereld om ons heen maken. Dus laat het over de lichamelijkheid gaan, over de energie, wat je proeft, wat je ruikt, wat je hoort, wat je ziet, wat je voelt, met je hele lichaam. En we merkten, als je het toelaat, wil die levensenergie eruit, dan gaat het dak eraf."
De voorstelling Eros is op 1 en 2 juni te zien in Podium Hoge Woerd in Leidsche Rijn, Utrecht.
Dit verhaal komt uit het programma Route C, het cultuurprogramma van RTV Utrecht. De eerste uitzending is elke donderdag rond 13.00 en het programma wordt daarna elk uur herhaald.
