Michael is vuilnisman: 'Je houdt je eigen stad schoon'

Op het terrein van Stadsbedrijven aan het Amsterdam-Rijnkanaal, naast het treinspoor, is het in de ochtend al gekkenhuis. Er wordt koffie gedronken, sigaretten worden gerookt en alle soorten en maten vuilnis- en kraanwagens worden geprepareerd. Op een briefje aan de kantinedeur hangt een draaiboek voor een klein intern feestje en laat daar nou net in kapitalen MICHAEL op staan. Vandaag werkt hij een collega in op de kraanwagen waar vooral groot grofvuil mee wordt opgehaald.

Al zestien jaar werkt Michael als vuilnisman en volgens hem hou je dat maar op één manier zo lang vol: "Je moet het een beetje luchtig houden." Tijdens het werk valt het dan ook op dat hij de hele tijd mensen om zich heen verzamelt, het middelpunt van de aandacht wordt, waarna iedereen lachend weer verder gaat met afval verzamelen. "Je moet het samen doen", vertelt de vuilnisman. Een goede sfeer is daarom volgens hem belangrijk en dus vindt hij het leuk om af en toe iets extra's te doen voor zijn collega's - in dit geval plaatjes draaien op de woensdagmiddag.

Vandaag rijden de heren door Utrecht-Zuidwest. Oog In Al, Kanaleneiland en Lunetten staan onder andere op de planning. Via een tablet voorin in de auto zijn duidelijke stippen te zien. Dit zijn de plekken waarbij het systeem aangeeft dat een container vol zit of waar een bewoner een ophaalverzoek heeft gedaan. Bij zo'n verzoek gaat het meestal om een grote schoonmaak, verbouwing of verhuizing en mogen mensen tot 1,5 kubieke meter afval aanbieden. "In plaats daarvan staat er soms wel tien kuub, of twaalf", legt Michael uit. Tijdens het rondje lijken de stapels alleen maar groter te worden en ziet de ervaren afvalverwerker een stapel van maar liefst tien keer zo veel dan eigenlijk aangeboden mag worden.

Toch schrikken hij of zijn collega's niet van die bergen vuil. Michael: "Ik snap het wel. Iedereen woont hier zo op een kluitje dat als één iemand een afspraak heeft, iedereen z'n afval buiten zet." Pas als je een dag meegaat met een vuilniswagen zie je de hoeveelheid afval die er wordt geproduceerd. Althans, niet zo lang geleden was er een staking in Utrecht en ook toen was meteen te zien hoeveel werk de mannen normaal gesproken verzetten.

Toch krijgt de vuilnisman niet altijd overal evenveel respect. "Je merkt het verschil tussen rijke en volksere wijken", volgens Michael. "In oude arbeiderswijken merk je dat iedereen veel dankbaarder is. Mensen bedanken je of bieden een koekje aan. Terwijl in andere wijken de kinderen je met hun neus dicht je zo snel mogelijk voorbijfietsen."

Voor dit werk moet je volgens de geboren en getogen Utrechter sowieso een aardig schild hebben: "Je kan tien keer op een dag ruzie krijgen." Als vuilnisman krijgt hij namelijk meermaals op een dag irritatie zijn kant op voor het in de weg staan. "Daarnaast komen we volgens veel mensen nooit vaak genoeg."

Michael en zijn collega's krijgen dus niet bepaald altijd de erkenning die zij verdienen. "Eigenlijk is de burger je baas", legt hij uit. "En als je werk goed doet dan hoor je niemand." Tuurlijk zou de rot in het vak het leuker vinden als mensen zich iets positiever uitspreken over het werk dat hij en zijn collega's dagelijks verrichten, maar hij ligt daar verder niet wakker van. Belangrijker voor Michael is dat hij werkt in de stad waar hij ook woont: "Je houdt je eigen stad schoon. Mijn eigen straat. Mijn eigen buurt."

Lees hier deel 1 van deze serie.

Benieuwd naar de hele video van Michael? Klik dan hieronder.