De pijn in haar lijf verwerkt prijswinnend kunstenaar Eva Spierenburg in haar kunst
Utrecht - Haar hele lichaam deed pijn en ze raakte overspannen na een heftige gebeurtenis in haar leven. De Utrechtse kunstenaar Eva Spierenburg verwerkte die pijn in een bijzonder dagboek en daarna ook in haar kunst. Met haar werk heeft ze de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2022 gewonnen, die ze uit de handen van koning Willem-Alexander heeft ontvangen.
Eva Spierenburg heeft van een nadeel een voordeel gemaakt
Na het overlijden van haar vader gaat het lichaam van Eva op slot. "Ik had bijvoorbeeld een gespannen kaak en een soort spanningsboog in mijn hoofd zodat ik heel veel hoofdpijn had, mijn borstgebied heeft de neiging om dicht te klappen waardoor mijn ademhaling minder diep gaat, mijn schouders trokken samen en daardoor kreeg ik rugpijn, het waren meerdere gebieden."
Eva is dan ook niet meer in staat om werk te maken. Op een gegeven moment gaat ze tekeningetjes maken van wat in haar lijf dwars zit, van de pijn en de spanning die in haar lijf boven komt drijven. "Het begon met kleine krabbeltjes voor mezelf, maar gaandeweg ontdekte ik dat het interessante nieuwe vormen waren en dat er mogelijk ook ideeën voor nieuw werk in zat. Ik heb een paar maanden lang tijdens hele korte meditatiesessies tekeningetjes gemaakt van wat in mijn lijf de aandacht trok, dat ging bijvoorbeeld over spanning in mijn borst en in mijn benen en over mijn ademhaling die van dag tot dag veranderde. " En zo ontstaat een soort harmonicadagboek van zo'n 3 meter lang met die tekeningetjes.
'De veilige basis in mijn jeugd was minimaal'
Eva ontdekt ook dat er in haar lichaam dingen opgeslagen liggen van langer geleden. Zoals het overlijden van haar vader. "Met zijn overlijden werden oude dingen opgetrokken en die werden daardoor ineens weer actueel. Hij was manisch depressief en alcoholist. Dus de veilige basis in mijn jeugd was minimaal. Ik denk dat ik mijn lichaam als jong kind heb uitgeschakeld en dat later via mijn werk weer ben gaan voelen en ervaren."
Door die meditaties en het maken van die tekeningen wordt Eva zich steeds meer bewust van haar lichaam. "Ik was me bijvoorbeeld nooit bewust van mijn eigen tong, maar dat is ook een lichaamsdeel dat iedere dag anders is, die soms door spanning opgekruld tegen de tanden ligt en een andere keer als een vormeloos plasje in de mond ligt. Dus dat ben ik ook gaan tekenen."
Het dagboek is in eerste instantie niet bedoeld om met de wereld te delen. Maar Eva besluit toch om dat te doen. "Mijn werk is altijd al persoonlijk, maar dit voelde toch net iets kwetsbaarder. Het is zo waardevol geworden omdat er geen enkele vorm van censuur op zit, van dit deel ik met de wereld en dat niet. Het was een stap om het wel te delen. Ik merk dat heel veel mensen zich er aan kunnen relateren en zich erin herkennen. En ik vind het mooi om te zien dat mensen zich hierdoor veel meer bewust worden van hun eigen lichaam. Dat is iets dat ik belangrijk vind en mooi."
Een van de kunstwerken die Eva Spierenburg had ingeleverd ging over de pijn in haar bovenbenen. "Dat was heel bijzonder. Door eerdere nominaties had ik al wel de koning gesproken, maar nu met de winst was dat toch bijzonderder, het is een hele eer. En het is natuurlijk een enorme erkenning voor mijn werk."
Dit verhaal komt uit het programma Route C, het cultuurprogramma van RTV Utrecht. De eerste uitzending is elke donderdag rond 13.00 uur en het programma wordt daarna elk uur herhaald.
