Renovatieherrie drijft bewoners zorgflat Utrecht tot wanhoop: 'Heb huilend door de gangen gelopen'

Vorig jaar is de renovatie van start gegaan. Dat er een verbouwing zou komen was bij de bewoners bekend. "Maar dat de herrie zo erg was hadden we niet verwacht", vertelt Theo Kieft. Hij en zijn vrouw Corrie wonen op de eerste verdieping en ervaren erg veel last van de verbouwing. Kieft kan zich met moeite verstaanbaar maken. Het boren klinkt hard in de woonkamer. "Ik heb van de week echt zitten huilen, vanwege de herrie. Ik zag het niet meer zitten.”

Toen Theo en Corrie hier vorig jaar kwamen wonen hebben ze een verklaring moeten ondertekenen waarin staat dat ze instemmen met de renovatie. En ook dat ze gewoon in hun appartement blijven zitten gedurende de hele periode. Alleen wisten ze niet dat de bergingen direct onder hun huiskamer verbouwd werden tot appartementen.

Niet alleen het lawaai veroorzaakt overlast, zo vertelt een andere bewoonster van de tiende verdieping, die liever anoniem wil blijven. Trillingen van de vloer, onaangekondigde afsluiting van de waterleiding, rondzwervend bouwafval op de galerij, licht op de gang dat het niet doet en de nooduitgang die onbereikbaar is. "Dat zorgt voor onveilige situaties. Mijn buurman kon zijn huis niet meer uit, omdat zijn rollator niet meer door het gangpad paste", vertelt ze verontwaardigd.

Op de gang is het stoffig, hier en daar ligt bouwmateriaal. Voor een enkele deur van appartementen staat een scootmobiel of een rollator. Een man van ongeveer 90 stapt net met rollator uit de lift. "Die herrie is verschrikkelijk", zegt hij, maar ook hij wil anoniem blijven. "Ik heb hier huilend door de gangen gelopen." De bewoonster van de tiende verdieping herkent het verhaal van huilende mensen in het pand. "Sommige bewoners raken zo van slag, omdat het lawaai hen herinnert aan de geluiden tijdens Tweede Wereldoorlog."

Om het lawaai te ontvluchten gaan bewoners naar het park of zoeken ze andere toevluchtsoorden. Theo Kieft zoekt samen met zijn vrouw Corrie geregeld een rustig plekje op. "Dan gaan we naar het winkelcentrum toe en daar zitten we dan de hele dag." Kieft heeft nu net boodschappen gedaan, dus vanmiddag gaan ze naar het restaurant in Zuylenstede.

Sjanie Koedoot is locatiemanager bij woonzorgcentrum Zuylenstede. “Bewoners kunnen naar het restaurant als het lawaai te veel wordt. Daar krijgen ze gratis koffie en thee." Volgens Koedoot is de herrie niet te voorkomen. "Alles is procedureel goed verlopen. Bewoners hebben meegepraat en bij een renovatie is helaas overlast."

Bewoners krijgen tijdelijk een ander appartement in het gebouw als hun eigen appartement gerenoveerd wordt. Dan komen ze terug in een woning met nieuwe ramen, een nieuwe keuken en een nieuwe vloer. "De appartementen zien er straks echt mooi uit", zegt Koedoot. Toch hebben de bewoners het gevoel dat er niks met hun klachten wordt gedaan. De anonieme bewoonster van de tiende verdieping vindt dat er slecht wordt geluisterd. "Het is onduidelijk bij wie we terecht kunnen. We willen menselijker worden behandeld."

Koedoot van Zuylenstede begrijpt dat het lastig is voor alle bewoners. "Er is iemand bij wie de bewoners terecht kunnen. We sturen met regelmaat bouwbrieven rond en informeren de bewoners over wat er gaat gebeuren. En maandag gaan we alle bewoners een bloemetje geven."

Voor Theo en Corrie Kieft van de eerste verdieping is het genoeg. Ze gaan op zoek naar een andere woning. "Dit is niet meer te doen. Mijn vrouw is zo slecht dat het hier niet meer gaat. Ze wil weg."