Uitgebracht dagboek van Henk Honders uit Elst laat dagelijks oorlogsleven zien

RHENEN - Hij was geen avonturier of verzetsstrijder, maar een normale verlegen jongeman die ineens in de oorlog belandde. Henk Honders uit Elst was begin twintig toen hij in een dagboek zijn leven tijdens de Tweede Wereldoorlog beschreef. Het dagboek is nu in boekvorm uitgebracht, om te laten zien hoe die tijd was.
"Het is geen bijzonder verhaal", zegt Huibert van Verseveld, die het oorlogsdagboek besloot uit te brengen. "Het is een verhaal van iemand zoals ik zou kunnen zijn, of zoals jij zou kunnen zijn. Het gaat echt over het dagelijkse leven en over hoe hij die vijf jaar opsluiting heeft ervaren."
Van Verseveld hoorde via via van het bestaan van het dagboek en vroeg de dochter van Honders of hij het mocht uitgeven. Na enige aarzeling stemde zij daarmee in. Deze week kreeg Corrie Honders het boek overhandigd, in het bijzijn van burgemeester Hans van der Pas.
Uitgebracht dagboek van Henk Honders uit Elst laat het dagelijkse oorlogsleven zien
Twee jaar geleden bracht Van Verseveld het dagboek van Elstenaar Johannes van Kooten uit. Toen hij dat boek las, kwam hij erachter dat Van Kooten veel omging met Honders. De dochter van Honders gaf toen aan dat haar vader ook een dagboek geschreven had. "Eerst dacht ik 'wat moet ik nou met twee dagboeken', maar het is uit een heel ander perspectief geschreven", vertelt Van Verseveld.
Beiden begonnen met het schrijven van een dagboek toen ze werden geëvacueerd. Van Kooten kwam te wonen met 23 man in een boerderij tussen Driebergen en Leersum en Honders verhuisde alleen met zijn ouders nabij Amerongen. Ze bleven elkaar opzoeken en wisselden dan de nodigde nieuwtjes uit. "Johannes van Kooten schreef dan in zijn dagboek 'Ik ga naar Henk toe' en Henk Honders schreef juist weer over dat hij naar Johannes toe ging."

Persoonlijk

Corrie Honders had niet verwacht dat Van Verseveld het dagboek van haar vader ook wilde uitbrengen. Toen hij dat vroeg had Corrie Honders best wel moeite om het dagboek uit handen te geven. "Maar hij kwam goed zijn afspraken na. Als hij zei dat hij over twee weken zou bellen, dan gebeurde dat ook", vertelt ze. Vandaar dat ze uiteindelijk toe heeft gezegd het dagboek uit te laten brengen.
Van Verseveld begrijpt goed dat Corrie Honders daar moeite mee had. "Je laat iets zien van jezelf. Haar vader is gevormd door die vijf jaar en dat heeft Corrie ook gevormd. Dus er ligt nu iets heel persoonlijks eigenlijk op straat." Hij is blij dat het uitgegeven kon worden. Op deze manier kan een stukje geschiedenis blijven bestaan.
Van Verseveld overhandigt het boek aan Corrie Honders
Van Verseveld overhandigt het boek aan Corrie Honders © RTV Utrecht / Eva Hageraats
Corrie Honders is blij en een beetje geëmotioneerd dat het nu uitgebracht is. "Dan denk ik: kon ik het nog maar vertellen aan mijn vader en aan mijn moeder, maar ja dat kan niet meer."

Typisch Elstenaars

Henk Honders was een echte Elstenaar en dat was ook te merken aan zijn schrijven. "Mijn vriendin is journalist," zegt Van Verseveld, "en ik best tijdens het overschrijven van het dagboek wel eens discussie gehad over wat Henk nou bedoelde, door het sterke Elstse dialect." Hij heeft ervoor gekozen het Elsters wel te behouden in het boek, om de originaliteit te behouden.
In het boek zijn ook prints van het originele dagboek te vinden. Als extra zijn er achterin het boek foto's te vinden van de bevrijding van Elst. Het dagboek is alleen verkrijgbaar bij de Albert Heijn in Elst en drogisterij de Pater.