Hans heeft 100.000 cactussen: 'Dit is een superleuke coronahobby'

LEXMOND - Bijna niemand houdt meer van cactussen dan Hans Biesheuvel uit Lexmond. Wel honderdduizend exemplaren staan in zijn kas. En door corona verkocht hij er meer dan ooit. "Iedereen wil ineens zo'n groen ding. Dat snap ik uiteraard wel."
Er bestaat niets mooiers op de wereld dan die prikkelende cactus. Althans, daar is Hans Biesheuvel (73) uit Lexmond van overtuigd. Zijn hobby liep 'een beetje' uit de hand. In de jaren zeventig begon hij met een paar stekjes, nu staat zijn gigantische kas vól met ruim 100.000 cactussen in alle soorten en maten.

'Veel liefde'

"Vind je dat veel? Welnee, valt wel mee, hoor", zegt Hans lachend. "Het is op zich niet zo moeilijk om die dingen in leven te houden. Een heel klein beetje water, maar wél veel liefde. Dan heb je in een halve eeuw tijd een redelijke collectie."
Hans Biesheuvel bouwde in een halve eeuw tijd een 'cactusimperium' op
Net zoals andere plantenverkopers merkte de Lexmonder een piek in het aantal verkochte cactussen. Door corona kreeg de verkoop een boost, zegt hij. "Iedereen ging thuiswerken en dacht blijkbaar: laten we het huis wat vergroenen. Als je niet naar het buitenland kan, haal je gewoon zo'n exotische cactus in huis."
De cactus is zo'n lekker eigenwijs ding, net zoals ik
Hans Biesheuvel, cactuskweker
Vanuit de hele wereld komen nu orders binnen. "Laatst weer 500 naar India, een paar honderd naar Duitsland. Ik snap er soms niks van. Zelf vond ik de cactus altijd al hip, maar nu vindt de hele wereld dat."
Overigens gaat niet álles in de verkoop. Het merendeel is voor zijn privécollectie. "Het klinkt misschien gek, maar een cactus vind ik zo ontzettend fantastisch. Zo'n lekker eigenwijs ding, eigenlijk net zoals ik ben. Geen enkel exemplaar is hetzelfde. Dat fascineert me al jaren."

Geen groene vingers nodig

Wie nog een coronahobby zoekt, hoeft niet verder te zoeken, als het aan hem ligt. "Ga cactussen kweken, dan heb je plezier voor tien. En het voordeel is ook: deze planten gaan niet zo snel dood, hè. Dus zelfs mensen zonder groene vingers kunnen het."
Hans werpt nog een blik over zijn oase aan groene en gele planten. "Dit is mijn lust en mijn leven. Als mijn kleinkinderen langskomen vind ik dat heerlijk, maar puur door die kas heenlopen maakt me ook al even gelukkig. Nou, gelukkig hoef ik niet te kiezen."