Basketbalcoach hoort werkstraf eisen voor ontucht met 12 jonge spelers

"In welke sport raak je iemand bij de penis, ballen en billen aan?" Met die vraag start de officier van justitie vandaag zijn verhaal in de rechtbank Midden-Nederland. De inhoudelijke behandeling van de zaak start later dan gepland. Onder andere omdat de advocaat van W. graag nog een basketbaldeskundige zou willen horen: iemand die kan toelichten welke vormen van contact normaal zijn bij basketbal.

Maar de officier van justitie heeft hier geen trek in. Volgens hem is de hamvraag heel duidelijk: "Heeft verdachte de jongens betast of niet?" De rechtbank is het eens met de officier en start met het bevragen van W.

Basketbalcoach W. wordt ervan verdacht dat hij zich in de periode van 1 september 2017 tot 1 april 2018 bij twee basketbalclubs in de regio Utrecht heeft vergrepen aan jonge jongens. Het gaat om de verenigingen Red Stars in Soest en New Stars in Nieuwegein. De spelers waren 10 tot 14 jaar oud. Tijdens trainingen zou hij 12 van hen stelselmatig hebben aangeraakt bij hun kruis en billen. Dit deed hij dan bij verdedigende oefeningen. Ook maakte hij ongepaste opmerkingen over douchen en gaf hij sommigen complimentjes over hun uiterlijk.

Het gedrag van W. ging de jongens opvallen en ze voelden zich er niet prettig bij. Nadat de teamgenootjes het er met elkaar over hadden gehad, duurde het niet lang voordat een moeder van de jongens aangifte deed bij de politie.

W. luistert aandachtig naar de officier van justitie en beantwoordt uitgebreid alle vragen van de rechters. Al snel wordt duidelijk dat hij zich totaal niet herkent in de beschuldingen. Sterker nog: hij ontkent alle aantijgingen. "Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk. Ik kan niet garanderen dat ik een van de spelers nooit daar heb aangeraakt. Maar dan is het zeker niet bewust gebeurd! Basketbal is nu eenmaal een contactsport."

Als een van de rechters opmerkt dat hij niet heel stellig is in zijn ontkenning, antwoordt W.: "Naar mijn mening heb ik dit niet zo gedaan. Het was zeker niet standaard zoals nu beweerd wordt."

In de rechtszaal zitten veel ouders van slachtoffers. Zij hebben zichtbaar moeite met het verhaal van W. Als hij uitlegt dat hij juist degene is geweest die een andere coach op mogelijk ontoelaatbaar gedrag heeft gewezen, schudden meerdere aannwezigen hun hoofd. Tijdens een pauze laten familieleden van de slachtoffers aan RTV Utrecht weten dat ze moeite hebben om naar W. te luisteren. Volgens hen liegt hij alles bij elkaar.

De emoties in de rechtszaal lopen nog hoger op als de advocaat van de slachtoffers een slachtofferverklaring voorleest. Die is geschreven door een van de jongens die betast zou zijn door W.: "Ik voel me niet fijn en ik denk veel na over wat er gebeurd is. Als ik in bed lig, ben ik bang dat hij ineens in mijn kamer kan staan. Ik ben bang om hem buiten tegen te komen. Dat hij wraak wil omdat ik aangifte tegen hem heb gedaan. Ik wil dat hij dit nooit meer kan doen."

De advocaat van W. pleit dat haar cliënt onschuldig is. Ivonne Leenhouwers is ervan overtuigd dat W. op een specifieke manier training geeft. Een manier waarbij sprake is van meer lichamelijk contact dan dat de jongens gewend waren. Maar van ontucht is volgens haar absoluut geen sprake.

Leenhouwers denkt bovendien dat het moeilijk te bewijzen is dat het hier gaat om ontucht: "Ja, dat wordt heel lastig. Allereerst moet je natuurlijk zien vast te stellen wat er gebeurd is. Vervolgens is het de vraag: zijn er specifieke, fysieke handelingen die bij de sport horen? Of is er sprake van iets grensoverschrijdends? Mijn cliënt zegt heel duidelijk: ik heb gewoon training gegeven, in alle openheid. En daar is niets ontuchtigs aan."

De advocaat stelt dat haar cliënt het slachtoffer is van een roddelcampagne. Door de verhalen die twee ouders naar buiten brachten zou een sneeuwbaleffect zijn ontstaan. Leenhouwers betoogt dat onschuldige gebeurtenissen achteraf negatief zijn ingekleurd en dat de jongens elkaar zijn gaan napraten.

De rechtbank doet op woensdag 13 februari uitspraak in deze zaak.