Iris (23) werd geschept in Lombok, bestuurder reed door: "Ik voelde me zo alleen"

De wijkagent liet zaterdagavond al weten getuigen en camerabeelden te zoeken van het incident, dat rond 6.00 uur die ochtend plaatsvond. Ook Iris wil dolgraag weten wie haar op dat bewuste moment liet liggen. Ze benadrukt dat álle informatie welkom is, "ook als het heel weinig lijkt".

Ook de politie heeft er al vaak op gewezen dat het doorrijden na een ongeluk een misdrijf is. "Waar het om gaat, is dat je de plek van de aanrijding verlaat zonder je identiteit achter te laten", schreef een woordvoerder eerder dit jaar op Politie.nl. "Buiten het feit dat het niet van goed fatsoen getuigt om weg te rijden na schade te hebben gemaakt, is er ook een grote maatschappelijke verontwaardiging als er een ernstige zaak in het nieuws komt."

Dat beeld kan Iris bevestigen. "Ik vind het moeilijk om te bedenken wat ik tegen die persoon zou willen zeggen. Ik weet immers niet wat zijn of haar redenen zijn. Maar ik ben heel boos. Ik wil dat diegene beseft dat het niet eventjes een tijdje pijn is, maar dat er een paar weken - of zelfs maanden - uit mijn leven zijn gerukt. Ik kan momenteel echt niets. Bovendien had het heel anders kunnen aflopen. Het is nu mijn been, maar het had ook mijn nek of rug kunnen zijn. Dan was ik er nu niet meer geweest."

De studente fietste rond 5.50 uur van de stad naar huis en stuurde nog een spraakmemo naar haar huisgenoot: ze zou bijna thuis zijn. Even later werd ze in de Kanaalstraat, nota bene de straat waar ze zelf woont, door de bestuurder geschept. "Naar mijn idee had ik voorrang en keek de bestuurder niet bij het afslaan. Ik kan me niet herinneren of ik een gezicht heb gezien, wél nog dat ik omhoog keek toen ik op de grond lag en de auto zag wegrijden."

Vanaf dat moment werd de situatie pas echt heftig voor Iris. "Mijn mobiel zat in mijn tas, maar die kon ik niet vinden. Toen zag ik dat mijn been helemaal verkeerd stond. Ik kan het me niet herinneren, maar ik schijn dat zelf te hebben teruggezet. Volgens de artsen raak je in een survivalmodus en kan je dit soort dingen uit een soort reflex doen. Dat deed zoveel pijn dat ik even weg ben geweest."

De volgorde van die gebeurtenissen is ze kwijt, wel kan ze zich herinneren dat een jongen naar haar toe kwam met de vraag: 'Meisje, meisje, gaat het wel met jou?' "Hij moet daar in de buurt hebben gewoond, want hij kwam aan met een kussentje voor mijn hoofd. Ik wil heel graag weten wie dat was, want hij is de eerste persoon die mij heeft gezien nadat het was gebeurd. Maar toen het ambulancepersoneel arriveerde, is hij weggegaan. Ik hoop hem nog te kunnen spreken."

Voorlopig is Iris door het ongeluk nog wel uit de roulatie. Haar been is op drie plaatsen gebroken en omdat het een gecompliceerde beenbreuk is, moet ze met een fysiotherapeut veel oefenen in het lopen met een pin in haar been. "Het ergste vind ik nog wel dat mijn hele leven nu stilstaat. Gisteren had ik een tentamen, ik moest vandaag werken. Dat mis ik nu ook allemaal."

De politie wil graag getuigen spreken van het ongeluk. Wie meer weet wordt verzocht om 0900-8844 of anoniem 0800-7000 te bellen. Ook is er een digitaal tipformulier gemaakt.