Zus van overleden vrouw Utrechtse woongroep "schrikt nog altijd van iedere politieagent"
UTRECHT - Leonoor, de zus van de overleden vrouw uit de Utrechtse woongroep, vertelt nog altijd te schrikken van "iedere politieagent of deurbel" na verdacht te zijn geweest van betrokkenheid bij het overlijden van haar zus.
"Twintig politieagenten staan voor onze deur, de buurt komt kijken. We worden in een cel gezet en er is een nacht bewaking in onze straat. Alsof we de zwaarste misdadigers zijn", blikt ze terug op die dag in juni vorig jaar.
De vrouw werd dood aangetroffen in een huis aan de Bilitonstraat in de wijk Lombok. Ze bleek ernstig vermagerd. De overleden vrouw vormde samen met Leonoor en twee anderen een woongroep. Volgens het OM hanteerden ze "uitzonderlijke gewoontes met betrekking tot voeding". Gisteren werd bekend dat het Openbaar Ministerie Leonoor en haar huisgenoten niet vervolgt, nadat ze er eerder van werden verdacht tekort te hebben geschoten in de zorgplicht.
ELKE DAG GEGETEN
Uit onderzoek van het OM blijkt dat de vrouw door ondervoeding is overleden, maar dat vindt Leonoor te kort door de bocht. "Dat mijn zus zou zijn overleden aan ondervoeding is voor mij een stap te ver. We leven niet van licht, we hebben ook toen mijn zus nog leefde elke dag gegeten."
Leonoors zus had het zwaar, vertelt ze. "Mijn zus was niet gelukkig te krijgen, maar wel blij dat ze niet alleen woonde. Ze zei vaak dat ze het alleen nooit gered zou hebben." De reden dat haar zus zo ongelukkig was, had volgens Leonoor te maken met spanningen binnen het gezin. "Er was geen liefde onderling, de vijf kinderen hadden nauwelijks contact met elkaar. Ik had een verschil van inzicht met mijn vader (88 jaar) over het medicijngebruik van mijn moeder (86 jaar)."
RUIMTE VOOR STERVENSPROCES
Leonoor is opgelucht dat het OM niet tot vervolging overgaat, maar nog altijd "geschokt" over de gang van zaken. "Dat we met zoveel geweld zijn opgepakt, het lichaam van mijn zus binnen een paar uur na haar dood is meegenomen voor sectie. Is er nog ruimte voor een stervensproces? We weten niet eens of mijn zus daar nog iets van heeft gevoeld."
Leonoor heeft naar eigen zeggen nog wel op een fijne manier afscheid kunnen nemen van haar zus. "Het is een wonder dat we na alle hectiek - twee dagen en een nacht in een politiecel en in alle kranten te hebben gestaan - nog de moed hebben gehad om het lichaam van mijn zus uit het mortuarium op te halen en thuis op te baren. Het is met behulp van twee heel aardige en behulpzame begrafenisonderneemsters toch nog een mooie natuurlijke begrafenis geworden."
