Hoger beroep: 3 jaar cel en tbs voor dodelijke steekpartij Rabobank
UTRECHT/SOEST - De 32-jarige Lukasz S. die in 2017 een moeder van twee kinderen doodstak voor het kantoor van de Rabobank in Utrecht is in hoger beroep veroordeeld tot 3 jaar cel en tbs met dwangverpleging. Dat is aanmerkelijk lager dan de eis van het Openbaar Ministerie. Het OM wilde dat S. 9 jaar cel met tbs zou krijgen.
S. lijdt al lange tijd aan paranoïde schizofrenie en had op 28 februari 2017 zijn antipsychotische medicijnen niet ingenomen toen hij in Utrecht de 41-jarige Corrie van Barneveld-van den Brink uit Soest tegen het lijf liep. De Rabobankmedewerkster was op weg naar haar werk. De in een psychose verkerende S. stak de vrouw in haar buik. Het slachtoffer had dit eerst niet door maar zakte later in elkaar en overleed.
MEDICIJNEN
In een eerdere rechtszaak werd S. veroordeeld tot 3 jaar cel en tbs met dwangverpleging. Het OM nam daar geen genoegen mee. Volgens justitie was S. deels verantwoordelijk voor de steekpartij omdat hij zijn medicijnen niet had ingenomen. De gerechtshof in Arnhem-Leeuwarden vindt niet dat S. een zwaardere straf moet krijgen omdat hij zijn medicijnen niet had ingenomen: dat zou een direct gevolg zijn van zijn ziekte.
ONTOEREKENINGSVATBAAR
Omdat S. ernstig psychotisch, en dus volgens de rechtbank 'zeer sterk verminderd ontoerekeningsvatbaar' was, krijgt hij dezelfde straf als in de eerdere rechtszaak: drie jaar cel en tbs met dwangverpleging. Ook moet S. een vergoeding aan de nabestaanden betalen.
'ONBEGRIJPELIJK EN ZINLOOS'
De nabestaanden van het slachtoffer zullen vermoedelijk weinig vrede kunnen hebben met de uitspraak in het hoger beroep. In de eerdere rechtzaak sprak de moeder van het slachtoffer over haar ongeloof dat een geestelijk ziek persoon als S. vrij kon rondlopen: "In onze ogen had zo iemand nog steeds vast moeten zitten," zei haar moeder in de rechtszaal, "wij hebben nu levenslang en we hopen dat hij dat ook krijgt."
Ook de echtgenoot van de overleden vrouw sprak tijdens die zitting over zijn leed: "Het is onbegrijpelijk en zinloos," zei haar man, "een gezonde vrouw op weg naar haar werk. In juni zouden we tien jaar getrouwd zijn geweest. Corrie kreeg niet de kans om haar jonge kinderen te zien opgroeien. Ik zie nog steeds de schrik in hun ogen toen het nieuws kwam. Mijn jonge dochters van 9 en 6 jaar snappen niet waarom dit gebeurd is, juist met hun moeder. Ze was alles voor hen."
