Verslaggever van 7: "Waarom staakt u eigenlijk?"

VEENENDAAL - De staking van basisscholen stelt vandaag veel ouders voor een uitdaging. Wat te doen met de kinderen als je zelf moet werken? Verslaggever Martin de Wit, vader van drie kinderen, vroeg zijn dochter de microfoon over te nemen en verslag te doen van de staking op haar eigen school.
Ze glundert als ze haar meester vanmorgen het schoolplein ziet oprijden. Zijn fiets trekt strepen door de verse sneeuw. Meester Daniël arriveert om vijf voor negen, precies op tijd voor het interview. Waar ik normaal gesproken zelf als verslaggever de gesprekken doe, laat ik het vandaag over aan mijn dochter Linne (7). Het is haar school, haar meester en daarmee ook haar nieuwsdag.
De meester doet de deur open. Binnen is het nog donker en stil. Samen met haar tweelingbroers Daan en Luuk (5), stormt ze de school in en de trap op naar haar klas. In de klas is meester Daniël inmiddels achter zijn bureau gaan zitten. Op elke tafel staat een stoeltje. Voor in de klas liggen schriften die vandaag onbeschreven zullen blijven.
Gewapend met haar microfoon loopt Linne op de meester af. "Waarom staken jullie eigenlijk?" De meester leg uit. "Er moeten dingen veranderen. Ik denk dat er meer geld moet naar de scholen zodat er meer meesters en juffen voor de klas kunnen staan. En er zijn ook extra taken bijgekomen. We vinden dat er misschien wel wat extra handen bij kunnen die deze taken kunnen doen zodat wij ons kunnen richten op de kinderen zelf en het ontwerpen van de lessen."
De meester legt Linne uit dat als zij om half drie naar huis gaat er voor de meester nog werk wacht. Hij draait zich naar zijn computer. "Hier heb ik de planning voor morgen. Daar vul ik altijd in wat we gaan doen. Dan ga ik de lessen bekijken en ga ik verzinnen wat we daarbij gaan doen om het nog wat leuker te maken. Dan moet ik mijn mail nog bijhouden, ik moet nog nakijken, we hebben nog overleg met andere meesters en juffen." Linne knikt. Hij lijkt haar inderdaad wel druk en ze snapt de actie. En toch, zonder dat ze het zelf door lijkt te hebben heeft ze even later haar stoeltje van tafel gehaald en zit ze te werken terwijl ik met de meester napraat. Blijkbaar mist ze school toch een beetje. Even later neemt ze afscheid van de meester maar ze wil nog één ding weten; als de school nu leeg is, waar zijn alle kinderen dan?
Onderweg naar huis zien we op straat meer kinderen dan normaal. We besluiten een kijkje te nemen bij de lokale indoorspeeltuin, De Schatkids. En ja hoor, de ene na de andere ouder komt binnen. "Ik heb twee jongetjes", vertelt een moeder. "De oudste moet eigenlijk naar school, maar ze staken vandaag. Voordat we vanmiddag met z'n allen tegen de muren vliegen gaan we lekker spelen. Ik ga ze even uitlaten."
De speeltuin blijkt te hebben gerekend op de extra bezoekers. Er is meer personeel ingezet. Linne vraagt uitleg aan eigenaar Eric Achterberg. "Het is natuurlijk een stakingsdag, dus al die kinderen willen toch iets gaan doen. Hetzij met papa en mama, of als papa en mama werken komen ze met opa en oma. Moet je straks maar eens rondkijken, er zitten heel veel opa's en oma's. Alleen ik heb nog wel een beetje pech omdat het natuurlijk ook heel mooi weer is om buiten te spelen."
En ja, als je zeven bent, en je ziet al die glijbanen, dan is die microfoon ineens niet zo interessant meer. De verslaggever is weer een schoolkind. Terwijl Linne zich vermaakt in de klimrekken klap ik mijn laptop open. Tijd voor de montage.

Verslaggever van 7: "Waarom staakt u eigenlijk?"